Chant Breton
Dissertation : Chant Breton. Recherche parmi 298 000+ dissertationsPar • 19 Mai 2014 • 383 Mots (2 Pages) • 775 Vues
1
Ni Breizhiz a galon, karomp hon gwir Vro !
Brudet eo an Arvor dre ar Bed tro-dro !
Dispont e kreiz ar brezel, hon tadoù ken mat
A skuilhas eviti o gwad
Nous, Bretons courageux, aimons la Patrie,
Cette Armor qui partout est au premier rang,
Pour elle nos aïeux ont versé leur sang
Pour repousser la barbarie !
une autre traduction:
Nous Bretons de coeur, aimons notre patrie !
L'Arvor est renommé partout dans le monde.
Sans peur dans la guerre, nos pères si généreux.
Répandirent pour elle leur sang !
Diskañ
Refrain
O Breizh ! ma Bro ! me'gar ma Bro ;
Tra ma vo'r mor'vel mur'n he zro
Ra vezo digabestr ma Bro !
Pays Breton ! J'aime l'Armor !
Un mur de mer te garde encore
Libre sous le grand soleil d'or !
une autre traduction:
O Bretagne, ma patrie, j'aime ma patrie !
Tant que la mer formera un rempart autour d'elle
Sois libre ma patrie.
2
Ar Vretoned a zo tud kalet ha kreñv ;
N'eus pobl ken kalonek a-zindan an neñv ;
Gwerz trist, son didius a ziwan enno ;
O! Pegen kaer ez out, ma Bro !
Les hommes de chez nous sont des hommes braves;
Il n'est pas de peuple aussi valeureux.
De notre sol s'élève un chant merveilleux,
Les gwerzes et les sônes graves.
3
Breizh, douar ar Sent kozh, douar ar Varzhed,
N'eus Bro all a garan kement 'barzh ar Bed ;
Pep menez, pep traonienn d'am c'halon 'zo ker;
Enno 'kousk meur a Vreizhad taer !
Pays de nos vieux saints, des bardes sans nombre,
Quelle terre pourrai-je aimer comme toi ?
Chaque mont, chaque val, emplit mon coeur d'émoi,
Nos pères y dorment dans l'ombre !
une autre traduction:
Bretagne, terre des vieux Saints, terre des Bardes,
Il n'est d'autre pays que j'aime tant au monde,
Chaque mont, chaque vallon à mon coeur sont chers,
Plus d'un Breton fougueux y repose !
4
Mard eo bet trec'het Breizh er brezelioù bras,
He yezh a zo bepred ken bev ha biskoazh ,
He c'halon virvidik a lamm c'hoazh 'n he c'hreiz,
Dihunet out bremañ, ma Breizh !
Si jadis tu fléchis parfois à la guerre,
Bretagne, ton parler est resté vainqueur,
Un sang rouge et brûlant coule dans ton coeur,
Reprends ta place de naguère !
...